Jarig Haarlem krijgt cadeau van bewoners

HAARLEM Taart eten deden we dit jaar thuis in plaats van op het Noord-Hollands Archief waar burgemeester Jos Wienen ‘s ochtend wel de stadsrechten onthulde. ‘s Middags kreeg hij in Museum Haarlem uit handen van Cilia Tel en Willemijn Faber de eerste leporello van de tot nu toe 550 door Haarlemmers gemaakte kunstwerken.

Jos Wienen zette die leporello van de Haarlemse kunstenaar Piet Zwaanswijk in een ‘Haarlem en ik’-vitrine. Daarin stonden al die van Jacobien de Rooij en Sak van der Boom, twee van de honderd voorlopers van het Artvark-project. Een prachtig idee, vond directeur Laura van der Wijden, ‘ze gaan onderdeel uitmaken van onze collectie en elke twee weken worden de vijf leporello’s ververst.’ Zo komen alle door Haarlemmers gemaakte kunststukken aan de beurt.

Er werd in de Vriendenboeken door Haarlemmers geschreven, getekend, geschilderd, foto’s geplakt en zelfs geborduurd. Huisvlijt in acht of veertien pagina’s die tezamen een prachtig tijdsbeeld anno 2020 vormen. Jos Wienen was zeer onder de indruk van de creativiteit van Haarlemmers op miniatuurformaat en vond het echte kunstwerken. Hofjeskrant-redacteur Willem Brand maakte naast een ‘Hofje en ik’-leporello een heus leporellolied. Dat zong hij nadat de burgemeester namens de stad de boekjes in bruikleen aan het museum had geschonken. Brand werd op viool begeleid door Fons Stam, die de muziek maakte, en op gitaar door Eric J. Coolen. ’Ik ben geen Nijgh, geen Boudewijn de Groot. Ook geen Kenau die pek over Spanjolen goot,’ zong de oud-linkspoot van Alliance ’22.

Er zijn in totaal 4000 blanco boekjes opgehaald. Omdat de feestelijkheden voor Haarlem 775 naar april 2021 zijn verplaatst en omdat er nog veel in omloop zijn, is de inlevertermijn verlengd tot 15 april volgend jaar. Bij inlevering ontvangt elke Haarlemmer een cadeau in de vorm van het twee wandelingenboek van Bies van Ede en Eric J. Coolen.

Leporellolied ‘Haarlem en ik’

Ik ben hier niet geboren, niet getogen bovendien
het duurde even voor ik thuis was en voor ik het ging zien
maar Haarlem is mij lief en niet zo’n beetje ook
vlakbij zee en Zandvoort, in de buurt van staal en rook

De Hout is mijn tuin waar ik dagelijks in verdwaal
de hofjes mijn terrein en zij mijn zonnestraal
Smoor werd ik op haar en op Yvonne door wie we driemaal wonnen

Refrein:
Ik ben geen Nijgh en geen Boudewijn de Groot
Ook geen Kenau die pek over de Spanjolen goot
ik was linkspoot bij Alliance en schrijf stukjes voor de krant
Hij kan er verder niks aan doen, mijn naam is Willem Brand

ik ben hier niet geboren, niet getogen bovendien
het duurde even voor ik thuis was en voor ik het ging zien
maar Haarlem is mij lief en best een hele hoop
een loopje langs het Spaarne en dan een echte Joop
de Botermarkt op woensdag waar ik een haring haal en met mijn eigen Catootje tweedehands verdwaal
Smoor werd ik op haar en op Yvonne door wie we driemaal wonnen