Geven in plaats van nemen

HAARLEM Het Haarlems Weekblad plaatst om de week een column van Stem in de Stad. Deze organisatie zet zich in voor Haarlemmers die het moeilijk hebben en kijkt om naar kwetsbare mensen die in nood zijn, naar mensen die niet altijd gehoord of gezien worden. Deze week is het woord aan Suzan Nicolai, coördinator ongedocumenteerden.  

Een tijd geleden hadden we een Kledingbank bij Stem in de Stad georganiseerd. Samen met tien vrijwilligers en medewerkers hebben wij hard gewerkt om alles klaar te zetten voor de bezoekers. Iedereen in Haarlem was welkom om gratis en onbeperkt kleding mee te nemen. De meeste bezoekers gingen weg met twee of zelfs drie zakken vol met kleding. 

Een vaste gast, een ongedocumenteerde man, was ook aanwezig. Deze man had alleen twee shirts en een korte broek uitgekozen. Ik weet van hem dat hij geen enkele vorm van inkomen heeft. Ik vertelde hem dat hij gerust nog meer kleding kon uitzoeken, er was genoeg voor iedereen en er zou kleding toch overblijven. Hij antwoordde tevreden dat hij precies had gevonden wat hij zocht en hij had niet meer spullen nodig.

Aan het eind van de Kledingbank gingen de medewerkers en de vrijwilligers hard aan de slag om alles op te ruimen. Met grote karren werd de zakken kleding naar een tweedehandse winkel een paarstraten verderop gereden. De ongedocumenteerde man ging meehelpen met zakken vullen. Tussendoor was hij gezellig aan het kletsen met de anderen en aan het genieten van de werkzaamheden. 

Ik vroeg aan hem of hij de karren zou willen wegbrengen? Hij keek mij trots aan en ik zag iets wat ik niet eerder had gezien. Hij mocht een bijdrage leveren en hij voelde zich onderdeel van een team. Hij mocht geven in plaats van nemen. Deze man was niet naar Nederland gekomen met de intentie om hier jaren illegaal maar rond te hangen. Hij was naar Nederland gekomen om hard te werken en een leven op te bouwen. Dat lukte hem aardig, totdat zijn verblijfsvergunning werd ingetrokken een aantal jaren geleden. Onderweg naar de tweedehandse winkel kwam hij een van onze collega’s op straat tegen. Trots vertelde hij haar dat hij mee mocht helpen.

Suzan Nicolai, coördinator ongedocumenteerden